Er is niet veel veranderd als je de opvoedboeken van de afgelopen eeuw bekijkt. De meeste jongens zijn: heel bewegelijk, snel afleidbaar, ze hebben lawaaidrang, actiedrang, geldingsdrang en exploratiedrang. Toen en nu. Geen ADHD maar heel normaal jongensgedrag. Er wordt naar mijn mening veel te snel een etiket geplakt.
Natuurlijk zijn er kinderen die echt ADHD hebben of autistisch zijn, en het is goed om daar hulp voor te zoeken. Maar laat je niet gek maken door opmerkingen van iemand die er niet voor gestudeerd heeft of een bureau die de diagnose denkt te kunnen stellen en waar dan ook meteen behandeling gegeven wordt (Hoezo belangenverstrengeling? )
Tegenwoordig heerst er een enorme prestatiedrang (een afspiegeling van de maatschappij), zelfs al voor kleuters!!! Het moet niet gekker worden mensen! Als een kind van 4 bijvoorbeeld niet toe is aan zwemmen omdat het de coördinatie en spierkracht mist, is het beter om rustig af te wachten en het later zwemles te geven, dan kan het vaak moeiteloos binnen een paar weken zwemmen. Een kwestie van weten wat goed is voor jouw kind, wat past en wat logisch is. Kijk niet naar de starre regels maar naar de uniekheid van jouw kind.
Ieder kind mag zijn wie hij of zij is. Laten we meer oog hebben voor de kwaliteiten en talenten van elkaar. Kinderen willen niet anders zijn en geen etiket opgeplakt hebben. Gebruik je gezonde verstand en je moederinstinct. Laat je niet gek maken door de maatschappij die op hol geslagen lijkt te zijn. Luister wat je kind je te vertellen heeft, ze zijn vaak veel wijzer dan wij ons kunnen voorstellen.
